Γεια σας!! :D :D
Με λενε Ηλια,ειμαι 15 χρονον,παω τριτη γυμνασιου.Να αρχησω...απο μικρος ημουν πολυ ζωηρο παιδι,ποτε δεν επαιξα με παιχνιδια γιατι τα βαριομουν,μου αρεσε να καταστρεφω και ειχα πολυ συχνα ατυχηματα.Οι γονεις θεωρησαν οτι απλα ειμαι ενα ζωηρο παιδι και οτι θα περασει.Μετα ηρθε το νηπιαγωγιο.Στο νηπιαγωγιο ειχα προβληματα τα οποια δεν ειχα πει σε κανεναν για να μην με κοροιδευουν.Ας πουμε θυμαμαι,μια φορα ειχαμε σε ενα φυλαδιο,3 σωληνες χρωματισμενους μεχρι ενα σημειο με νερο,και η ασκηση μας ελεγε:Ποιος σωληνας περιεχει το περισσοτερο νερο.Εγω ακομα θυμαμαι,οτι ενω ολοι αμεσως απαντησαν,εγω 1ον δεν προσεχα,2ον μολις μου εξηγησαν,δεν μπορουσα να το κανω.Αλλα δεν θυμαμαι >:( :( :P.Mετα ερχεται το δημοτικο,στο δημοτικο δεν θυμαμαι πως ημουν,το μονοπ που θυμαμαι,ειναι οτι ειχαμε φτασει σε σημειο να μπαινω συνεχεια τιμωριες στα διαλλειματα,να τα εχω ΟΛΑ Β στο τριμηνο,και ειχαμε φτασει σε σημειο,να με αποκλισουν απο εκρδρομη του σχολειου(αυτο τους το κραταω ακομα...ειχανε παει στο ζωολογικο κηπο).Παντα ημουν πολυ ενεργητικος.Στη δημοτικο μιλουσα συνεχεια,και θυμαμαι οτι στην 5η και 6η δημοτικου,παιζαμε στα διαλλειματα αλυσιδα..ολα τα παιδια κρατιοντουσαν χερι-χερι,πρωτος εγω,και τρεχαμε και τους εριχν ολους κατω.Μου αρεσε να κανω βλακειες απο παντα!.Μετα ερχετε το γυμνασιο...τα πραγματα γινονται τραγικα!Στην πρωτη γυμνασιου οι καθηγητες κατευθειαν με αποπειραν λεγοντας με ανωριμο ανευθυνο,και οτι ειμαι πλεον στο γυμνασιο...1η βδομαδα στο γυμνασιο,ηδη ειχα φαει κραξιμο χοντρο απο ενα καθηγητη,και απουσια απο ενα αλλο...οχι τπτ σοβαρο,απλως γυριζα και μιλουσα.Ειχα παρα πολλες ωριαιες στο τελος της χρονιας,2α γυμνασιου...τα ιδια,ωριαιες..κραξιμο...αλλαγη θεσης,μονοημερες(ερειχνα το λειζερ στα ματια του καθηγητη :P)...3η γυμνασιου...ΔΡΑΜΑ.Ειμαι ακομα οπως ημουν στο νηπιαγωγιο...κανω συνεχεια μορφασμους..κοιταω γυρω γυρω..κουνιεμαι ολη την ωρα,τραγουδαω,μιλαω,γελαω,κουνιεμαι...τα 2/3 των καθηγητων με αλλαζουν θεση πριν καν μιλησω,με το που μαπινουν στην ταξη.Εχω προσπαθησει πολλες ορες να κατσω ηρεμος...αλλα αυτο το πετυχαινω μονο οταν την προηγουμενη μερα κοιμηθηκα κατα τις 3 που συμαινι οτι κοιμαμαι ορθιος.Βαριεμαι αποστευτα το διαβασμα,και δεν μπορω να ασχολουμε πολυ ωρα η πολυ καιρο με κατι.Οτι πιανω,σε λιγο καιρο το βαριεμαι. :( Ειμαι ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ξεχασιαρης,αφελης,και ΚΑΘΟΛΟΥ συνεπης...ξεχναω δηλωσεις,κουζινες,θερμοσυφνωες ανοιχτους ολη τη νυχτα...κτλ!Θελω συνεχεια να μιλαω,ν βγαζω κραυγες,να πιανω κατι..να σκιζω χαρτια,να τραγουδαω,να κουναω χερια κεφαλι ποδια να δαγκωνω τον στυλο,να τσιγλαω τον διπλανο,να γελαω,να ζωγραφιζω να πιανω τα μαλια μου να ξινομαι να παιζω να τρεχω να χοροπηδαω να παιδιαζω με λιγα λογια!Ολα αυτα ενοχλουν καθηγητες και γονεις :P.Μ αρεσει να παιζω εντονα!Να κοπανιεμαι κυριολεκτικα!
Οταν ερχετε η ωρα α λυσω ενα προβλημα...στο σχολειο η στο σπιτι...ειτε γεωμτρια ειναι,ειτε αλγευρα,ειτε τριγωνομετρια...δεν μπορω να δουλεψω μεθοδικα!!Η θα την βρω την λυση ως θεια φωτηση χωρις να ξερω πως,η θα αρχησω να σκευτομαι..ν εντυποσιαζομαι απο το ποσο γρηγορα και σωστα σκευτομαι,και ξαφνικα....BLACK OUT!Κατευαζω γενικο,και ξαφνικα μου ερχετε κατι αλλο...ασχετο ΤΕΛΕΙΩΣ!Πορσπαθω να επανελθω,,αλα οσο το σκευτομαι,τοσο πιο πολυ σκευτομαι ασχετα!Τα παραταω και τελος!Επισης,ο λογος μου δεν εχει ηρμο!Μιλαω αδιακοπα,διακοπτω,πεταγομαι,βγαζω κραυες απο αυθορμητισμο...οπως οταν διαβαζουμε ιστορια..και ερντυποσιαζομαι απο κατι...κανω ΩΧ! ΤΙ???....και αλλα χαριτωμενα..η πεταω την ερωτηση μου και ας διαβαζει ο αλλος..μερικες φορες ξεροντας οτι θα τα ακουσω..αλα δεν μπορω να περιμενω!.Γενικα μιλαω χωρις να σκευτω,εχω ερθει πολλες φορες σε δυσκολη θεση...μιλαω και παραξενα...γρηγορα,και μερικες φορες ξεχναω τι ηθελα να πω και αλλαζω θεματα...ετσι στο ασχετο...η ας πουμε λεω κατι..και ξαφνικα μου ερχετε κατι αλλο.το λεω και αυτο..και μετα κατι αλλο..και στο τελος ο αλλος εχει μπερδευτει.Οταν θελω να εξηγησω σε καποιον κατι...δεν μπορω...τα λεω παλι καπως παραξενα.Οποτε προσπαθω να μην σκευτομαι κατι και να χαλαρωσω..μου ειναι αδυνατο...και οσο πιο πολυ το σκευτομαι τοσο πιο ασχετα μου ερχοναι.Επισης κουνιεμαι αδιακοπα..και τωρα που γραφω το ποδι κομπρεσερ.Επισης εχω προβλημα στα μαθηματικα..γιατι δεν μπορω να κανω στοιχιωδης πραξεις...24-19...αν ειμαι στον πινακα ειδικα..αρχιζω και μετραω με τα δαχτυλα!Τριτη γυμνασιου με τα δαχτυλα.Ειμαι πολυ τσαπατσουλης,ανωργανοτος...και επικρατει Ο ΧΑΜΟΣ στο δωματιο μου,ολα μου τα βιβλια ειναι με σκισμενα μοθυντουρωμενα εξωφυλλα,τα τατραδια τσαλακωμενα,σπανια φερνω στυλο στο σχολειο...και γενικα ειμαι πολθ αδεξιος και επηρεπης σε ατυχηματα..σημερα εβγαλα τα ραμματα,,,χτυπησα στην πορτα του σχολειο πανω σε φαση ΤΑΖ.
Ειναι και αλλα που θα μου ερχονται σιγα σιγα...
Ολα αυτα τα λεω,γιατι μια καθηγητρια μου στο φροντηστηριο...μου ειπε πανω στην πλακα...σαν να εχεις adhd κανεις :P.Mετα το εψαξα...και ΒΡΗΚΑ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ.Συνομηλησα με μια κοπελα που εχει διγνωσθει με ΔΕΠΥ,ενημερωσα τους γονεις,μου εδωσε τηλεφωνο γιατρου,και σε καποιο διαστημα θα προχωρησω να δουμε τι συμβαινει.Αυτο που με ανυσηχει,ειναι οτι του χρονου παω λυκειο..και εκει δεν θα με ανεχονται ετσι...και οσο σκευτομαι τον εαυτο μου να καθομαι ησυχος..πρωτον με παινει καταθλιψη..και 2ον μαλλον δεν θα μπορω.Ααα..ξεχασα να πω..οτι σε βαθμους κτλ...ειχα παντα πανω απο 18,3 στο γυμνασιο σε ολα τα τριμηνα..με υψηλοτερο το 19,5...αλλα αυτα περυσι που οι καθηγητες ηταν χαλαροι..φετος για συμπεριφορα πηρα στο πρωτο 18,2 και στο 2ο 16,9 και καλα σαν προιδοποιητικο να ηρεμησω...Οι καθηγητες ειπαν στην μανα μου οι ειμαι νηπιαγωγιο,κανω φασαρια,τραβαω την προσοχη κτλ...
Ολα αυτα τα λεω για να μου πειτε αν εσεις εχετε παρομοια συμπτωματα...και τι κανετε για να το αντιμετοπισεται...ειδα και κατι για ritalin και τρομαξα...
Καλοσήρθες Ηλία,
πολλά από αυτά που περιέγραψες είναι τυπικότατα στην ΔΕΠ/Υ οπότε καλά έκανες και το έψαξες! Να είσαι σίγουρος ότι πολλά άτομα έχουν ανάλογες εμπειρίες..
Από ότι κατάλαβα οι γονείς σου το πήραν στα σοβαρά , πράγμα θετικότατο, σωστά?
Επίσης θέλω να σε ρωτήσω από πια πόλη ίσε , γιατί αυτό έχει σημασία για τις επιλογές που υπάρχουν διαθέσιμες είτε για διάγνωση είτε για αντιμετώπιση.
Μην σε τρομάζει η φαρμακευτική αγωγή, είναι χρήσιμη σε κάποιες περιπτώσεις όπως αν διαβάζεις για εξετάσεις ασπούμε (ανάλογα και με το πόσο και που το χρειάζεται κάποιος) , αν και προσωπικά είμαι ξεκάθαρα αρνητικός για την μακροπρόθεσμη χρήση. Πάντως βραχυπρόθεσμα (μέχρι 2 χρόνια) έχει αποδειχτεί ασφαλείς.
Ας μην προτρέχουμε όμως, πρώτα σημασία έχει μια σωστή διάγνωση. Όχι μόνο για να δεις αν έχεις ΔΕΠ/Υ αλλά και για να δεις αν έχεις και κάποια μαθησιακή δυσκολία ίσως, που είναι συνηθισμένο να συνυπάρχει με την ΔΕΠ/Υ.
Μετά τον γιατρό που θες να επισκεφτείς, να ξέρεις ότι το σχολείο αναγνωρίζει την διαταραχή , αλλά πρέπει να κάνεις επίσημη διάγνωση που γίνετε σε ΚΕΔΔΥ (http://docs.google.com/viewer?a=v&q=cache:1bryBEwzGsoJ:www.adhdhellas.org/userfiles/keddi%281%29.doc+adhdhellas+%CE%BA%CE%B5%CE%B4%CE%B4%CF%85&hl=en&pid=bl&srcid=ADGEESh7Owt-faTX1SFKWPnnepYOjd3EJMuTsW8XtPuWDJHeSo1yboezbY5fERJcNoYLtzwyV7fYD_rcWCwIPTZVwdfOOOdMl6zgdoQz-58Z2dPXwOHORohAiXzg8EcPfFBuQ7BuKwLc&sig=AHIEtbRhA5f4bidE_CKmzxHwcpsyRKuwKw) και ιατροπαιδαγωγικά κέντρα (http://www.adhdhellas.org/userfiles/iatropaidagogika-2.pdf)
Για αντιμετώπιση υπάρχουν διάφορα πράγματα που μπορείς να κάνεις και αυτή είναι μια μεγάλη συζήτηση, η οποία ξεκινάει με το θέμα "με φαρμακευτική αγωγή ή χωρίς?". Δεν είναι απαραίτητη πάντως σε όλες τις περιπτώσεις. Λύσεις υπάρχουν. όπως είπα και πιο πάνω όμως ας μην προτρέχουμε..
Θα σου πρότεινα κάτι απλό για αρχή πάντως.. Αθλήσε?
Για ότι άλλο χρειάζεσαι εδώ είμαστε :)
Λοιπον,ναι αθλουμε.Δευτερα εχω γυμναστηριο,τριτη kick boxing,πεμπτη και παρασκευη kick boxing...μετα απο καθε δραστηριοτητα καν και μιση με μια ωρα διαδρομο...αλλα και παλι ειμαι μες στην ενεργεια! :-[
Μενω Πειραια,και τωρα που συνομιλω με μια καθηγητρια πανεπιστιμιου η οποια εχει δεπυ διαγνωσμενη,εχει τα ιδια συμπτωματα.Βασικα ειναι πολλα ακομα που δεν εγραψα και μου ερχονται τωρα..
Μία χαρά σε βρίσκω..
Είσαι τυχερός που μένεις στην πρωτεύουσα γιατί εκεί υπάρχει ότι θέλεις και για θεραπεία και για αντιμετώπιση όπως σου έλεγα, οπότε έχεις επιλογές.
Προς το παρόν δεν μπορώ να σου πω και πολλά πράγματα που μπορείς να κάνεις ,είτε μόνος είτε με την βοήθεια ειδικού γιατί δεν έχεις διάγνωση, οπότε μόλις γίνει αυτό το συζητάμε.
Κάτι που μπορώ να σου πω όμως είναι ότι μπορείς να δοκιμάσεις να γίνεις πιο οργανωτικός, μιας που από ότι κατάλαβες έχουμε οι περισσότεροι θέματα με την μνήμη μας.
χαρτάκια, ημερολόγια ,ένα απλό πρόγραμμα τις ημέρας κλπ θα μπορούσε να φανεί χρήσιμο. Δυστυχώς δεν υπάρχουν και πολλές συμβουλές για την εφηβεία όσο αφορά αυτό το κομμάτι, αλλά συνήθως για μικρότερες και μεγαλύτερες ηλικίες. Μπορείς ίσως να πάρεις κάτι από ΕΔΩ (http://www.adhdforum.gr/index.php?topic=115.0)
Τέλος να ξέρεις το εξής, αν αποδειχτεί ότι έχεις ΔΕΠ/Υ, πρώτο βήμα είναι η αποδοχή και δεύτερο η ενημέρωση.. Αν και από ότι κατάλαβα, είδη πρέπει να ξέρεις κάποια πράγματα. Μπορείς να δεις τα βιντεάκια μας στο youtube πάντως (δες στην υπογραφή μου)
Xαχαχα!Απο κει σας βρηκα :D :P 8) :).Ειδα τα βιντεακια.Καλα με την οργανωση εχω τεραστιο θεμα!Ειμαι τελειως ανωργανοτος γενικα,και ειμαι τεμπελης και τσαπατσουλης.Ολα τα εχω μπ***λο καισ το δωματιο,και γενικα οπου παταω.Ααα,και κατι αλλο,εχω μεν προβλημα στο σχολειο...και μπορω να παω μεγαλο(στο πρωτο τριμηνο,τριτη γυμνασιου,ειχα 18,9 και στο δευτερο 16,5 για συμπεριφορα,και απο αφελειες,του τυπου ξεχναω να κανω καλλιτεχνικα,ξεχναω βιβλια κτλ).Ειδικα αυτο με τα βιβλια,στο δημοτικο ειδικα,ειχα προβλημα,ξεχναγα συνεχεια βιλια.Τωρα στο γυμνασιο,παιζει να εχω φερει 7-8 φορες στυλο σε ολη τη χρονια.Δεν διαβαζω ΚΑΘΟΛΟΥ,βαριεμαι ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ να γραφω,να διαβαζω,και γενικα να κανω μαθηματα.Αλλα παρ ολα αυτα παντα ειχα ψηλη βαθμολογια,εκτος απο κατι θεματα συμπεριφορας και στο δημοτικο που μου ειχαν βαλει σε ενα τριμηνο ολα Β για συμπεριφορα.Ημουν πολυ ζωηρος >:( :o ??? :-[.Θυμαμαι περιστατικο να μπουσουλαω στην ταξη και να πειραζω τα παιδια. :P.Ααααα!επισης,εχω προβλημα στα μαθηματικα.Ενω παρατηρω οτι ολα τα παιδια της ταξης μου κανουν ευκολα πραξεις,απλες πραξεις...εγω για να τις κανω πρεπει να μετραω με τα δαχτυλα...και οταν ειμαι στον πινακα φενεται :P :P και ξεφτιλιζομαι.Και γενικα δεν τα παω καλα με τα προβληματα...μολις βλεπω ενα προβλημα,το κοιταω,και η θα μου ερθει η λυση στο ξαφνικο η θα το κοιταω για ωρες χωρις να καταλαβαινω απο που αρχιζω.Bασικα ξεχασα να πω τι ηθελα να πω xD :P
Aλλο,οταν πας για διαγνωση τι σοε ρωτανε/κανουνε;
Ααα και κατι αλλο...στα βινεακια,και γενικα οποτε βλεπω κατι για ΔΕΠΥ,το παρουσιαζουνε πολυ εντονο...λες και εχεις καρκινο.Πως να το πω...σαν να πασχεις απο κατι πολυ σοβαρο.Οκ δεν ειναι και τοσο βασικα..απλως επηρεαζει τη συμπεριφορα σου και γενικα τη ζωη σου.Οι φιλοι μουμε εχουν συνηθησει...στο σπιτι με εχουν συνηθησει...μονο οι καθηγητες δεν λενε να με συνηθησουν xD.Ισα ισα που με βοηθανε κιολας οι φιλοι μου,οποτε εχουμε να φερουμε λεφτα για εκδρομες η καμια δηλωση,επειδη ΔΕΝ παιζει να το θυμηθω,μου σπαμαρουν το facebook με μηνυματα ολη μερα η ταξη και ετσι τις βαζω απο βραδυς στην τσαντα xD
Bασικα,εχω και τρελη αναβλητικοτητα,αργω εργασιες,ζωγραφιες στα καλλιτεχνικα,και γενικα δεν κανω τιποτα στην ωρα του.Η βρισκω διαιολογιες στον εαυτο μου για να μην κανω κατι.Του τυπου μολις ξυστω,μολις παω τουαλετα,μολις φαω,και στο τελος δεν το κανω xD
Μου θυμίζεις αρκετά τον εαυτό μου σε κάποια πράγματα όπως και σε πολλούς άλλους να είσαι σίγουρος.
Οπότε , μια πρώτη ιδέα την πήρες όσο αφορά την οργάνωση
π.χ. μπορείς να φτιάχνεις την τσάντα από το βράδυ και να μην την αφήνεις για το πρωί μέσα στην βιασύνη. Επίσης, το πρόγραμμα και οι σημειώσεις βοηθάνε πολύ..(π.χ. πρώτα διάβασμα και μετά τηλεόραση.. αλλά όχι να στο πουν οι γονείς σου μόνο, να είναι δικιά σου απόφαση)
Προσωπικά στο σπίτι μου έχω πίνακα ανακοινώσεων στο τοίχο και χρησιμοποιώ και post it(αυτοκόλλητα χαρτάκια).
Όσο αφορά τα μαθηματικά που μου είπες, είναι ένας λόγος που η διάγνωση(τι είναι) και διαφοροδιάγνωση(τι δεν είναι) είναι απαραίτητη. Μπορεί να υπάρχει ή να συνυπάρχει μια μαθησιακή δυσκολία στα μαθηματικά. Ή ίσως να συμβαίνει αυτό λόγο έλλειψης βασικών γνώσεων. Όπως και να έχει πρέπει να ξέρεις για να πράξεις ανάλογα.
Μην σε ανησυχεί η διαδικασία τς διάγνωσης.. δεν είναι τίποτα ιδιαίτερο.. μην σου πω ότι προσωπικά την ευχαριστήθηκα κιόλας όταν ήμουν μικρός.. :P
Σε μία τυπική διαδικασία εξέτασης, κάνεις τεστ ευφυίας ,καθώς επίσης ρωτάνε και εσένα ή και τους γονείς σου ακόμα, για να δουν πια συμπτώματα έχεις και αν έχεις.επίσης εξετάζουν και τις μαθησιακές σου ικανότητες (ανάγνωση , γραφή κλπ).
Αυτά όσο αφορά την εξέταση σε ΚΕΔΔΥ
Η ΔΕΠΥ δεν είναι κάτι "τρομαχτικό" αλλά και όμως, είναι κάτι σοβαρό ή και πολύ σοβαρό αν δεν αντιμετωπιστεί.. Εσύ δεν έχεις πλέον λόγο να ανησυχείς αφού το βρήκες και θα το αντιμετωπίσεις, αλλά σκέψου ότι: θα μπορούσαν τα συμπτώματα της να μην αφήσουν κάποιον να περάσει στις πανελλήνιες ή να ολοκληρώσει τις σπουδές του, να απολύεται από την εργασία του , να μην έχει σταθερή ερωτική ζωή ή να έχει εθισμούς (αλκοόλ , ναρκωτικά, ηλεκτρονικά παιχνίδια..) και άλλα πολλά...
Μην σου φαίνονται περίεργα αυτά.. είναι τα πιο συνηθισμένα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένα άτομο με ΔΕΠ/Υ.
Αντιθέτως , αν την αντιμετωπίσει χρησιμοποιεί στο έπακρο συνήθως τα πλεονεκτήματα της όπως: ευστροφία , δημιουργικότητα, ευγλωττία, σκέψη έξω από τα καθιερωμένα..
Τα περισσότερα αν όχι όλα από αυτά έχουν αποδειχτεί σε έρευνες. (κάποια από αυτά έχει ο κάθε ένας και όχι όλα έτσι..)
Mολις τωρα τσακωθηκα με τους γονεις μου επειδη εχω προβλημα στο σχολειο...παιρνω συνεχεια ωριαιες.Στη βιολογια,εγραψα στο διαγωνισμα το μεγαλυτερο βαθμο στη ταξη,και δεν ειχα ανοιξει βιβλιο επειδη ειχα προβλημα και επρεπε να τρεχω σε νοσοκομεια,και εγραψα αδιαωαστος.Η αγαπητη κυρια βιολογου,επειδη ειχα ξεχασει το ονομα,και επειδη ειχα γραψει με κοκκινο στυλο,μου το επιασε ακυρο,και μου ειπε οτι στο τριτο τριμηνο εχω κατω απο τη βαση!(Τη βαρας η δε τη βαρας;).Και ολα αυτα,επειδη νομιζει οτι τη γραφω.Περιστατικο:Της κανω μια ερωτηση...αυτη αρχιζει να μου απαντα,και καποια στιγμη,την ωρα που μου απαντα,μου ερχετε κατι ασχετο στο μυαλο,αυτη συνεχιζει να μου απανταει,εγω γυρνω,και ρωταω το διπλανο...ενω αυτη μιλαει...και νομιζει οτι τη γραφω.Η λεει ησυχια και κοπαναει το βιβλιο στην εδρα,και δεν περνανε 5 δευτερολεπτα,και γυρναω να ρωτησω τον διπλανο.
Δεν καταλαβα..τι ειναι το ΚΕΔΔΥ;
Στην εξεταση για ΔΕΠΥ τι μου κανουν;Θα κανω και τεστ Παυλιδη;
Kαι κατι αλλο ρε παιδια..στο δημοτικο..δνε ειχα και τοσο εντονο προβλημα οσοστο γυμνασιο...βασικα μπορει να ειναι και το οτι οι καθηγητες ειναι πιο ανεκτικοι..και γενικα ειναι αλλιως...αλλα στο γυμνασιο..και ιδιαιτερα φετος...ειναι ασυμαζευτη!Στην πρωτη γυμνασιου..γινοταν χαμος..αλλα οκ...ηταν και μερικοι καθηγητες που ειχαμε λιγο αγαθοι(τι ευγενικος που ειμαι)...τωρα στην τριτη..που μας επεσαν ολοι οι αυστοιροι μαζι και δεν προλαβαινω να κεσπαω...ολο κατι κανω και με βγαζουν εξω,με αλλαζουν θεση...κτλ κτλ
Δυστυχώς από την στιγμή που δεν ξέρουν ότι δεν το κάνεις επίτηδες αυτό είναι λογικό να σε παρεξηγούν. Κανονικά πρέπει και εσύ να αντιμετωπίσεις την ΔΕΠ/Υ , αλλά και γονείς και καθηγητές να μάθουν σχετικά με αυτήν. Πράγμα που στην Ελλάδα δεν είναι και τόσο εύκολο, οπότε προς το παρών ας μείνουμε στο πρώτο σκέλος..
Το ΚΕΔΔΥ σημαίνει "Kέντρα Διαφοροδιάγνωσης, Διάγνωσης και Υποστήριξης" και εκεί γίνονται οι εξετάσεις για να πάρει ένας μαθητής επίσημη διάγνωση ,που την αναγνωρίζει και το σχολείο.
Όπως είπα νωρίτερα οι διάγνωση έχει τα εξής περίπου:
ΠαράθεσηΣε μία τυπική διαδικασία εξέτασης, κάνεις τεστ ευφυίας ,καθώς επίσης ρωτάνε και εσένα ή και τους γονείς σου ακόμα, για να δουν πια συμπτώματα έχεις και αν έχεις.επίσης εξετάζουν και τις μαθησιακές σου ικανότητες (ανάγνωση , γραφή κλπ).
Αν σε ενδιαφέρει στην πράξη πιο πολύ τι συμβαίνει, σε βάζουν να διαβάζεις κάποια κείμενα, να γράφεις , να κάνεις κάποιες μαθηματικές πράξεις και τέτοια..
Το τεστ Παυλίδη είναι "ιδιωτικό" τεστ και ουδεμία σχέση έχει με τα τεστ των ΚΕΔΔΥ.Γίνεται μόνο σε κέντρα του Παυλίδη. Επίσης δεν αναγνωρίζει την διάγνωση του το σχολείο.
Όσο για την τελευταία δημοσίευση σου, οπότε καταλαβαίνεις και μόνος σου γιατί δημιουργεί περισσότερο πρόβλημα τώρα.. Βλέπεις είναι και ανάλογα σε πιο περιβάλλον βρίσκεσαι.
Αλλιώς είναι στην τάξη, αλλιώς στο σπίτι και αλλιώς σε μια δουλειά.. Η ΔΕΠ/Υ επηρεάζει παντού , αλλά μπορεί με λίγο διαφορετικό τρόπο. Και προφανώς ανάλογα το περιβάλλον (αν είναι πιο χαλαρά για παράδειγμα) μπορεί να μην σου κάνει κάποιο πρόβλημα.
Τελικά, πήγες ή έκλεισες ραντεβού στο γιατρό που έλεγες?
Oχι ακομα...βασικα σκευτηκα οτι τωρα τελειωει και η χρονια(εχουε ακομα 2 μερες και 1 βδομαδα μεχρι να κλεισουμε για εξετασεις),και λεω μηπως να το κανω το καλοκαιρι,η αρχες Σεπτεμβρη πριν αρχισει το λυκειο.
Aααα και κατι..αλλο.Ειμαι πολυ ανωριμος για την ηλικια μου..αυτο ειναι συμπτωμα;Δεν το εχω βρει πουθενα..η ειμαι οντος ανωριμος; xD.Ανωριμος δεν εννοω σε αναπτυξιακο επιπεδο η σεξουαλικο...εννοω σε συμπεριφορα...κανουμε μαθημα..και εγω κανω λο γριματσες...τραγουδαω,και γενικα πολυ αντικανονικα για την ηλικιαμου πραγματα. :P :-[ :o :( :D
Ίσως να ήταν όντος καλύτερα να αφήσεις την αντιμετώπιση για καλοκαίρι λοιπόν.. Αλλά μην το αφήσεις για Σεπτέμβρη με τίποτα για δύο λόγους.
Πρώτον , γιατί πρέπει να κλείσεις από τώρα ραντεβού σε ΚΕΔΔΥ επειδή συχνά καθυστερούν πολύ (μήνες) μέχρι να γίνει η εξέταση και δεύτερον για να δοκιμάσεις και να ξεκινήσεις να το αντιμετωπίζεις χωρίς να έχεις υποχρεώσεις στο κεφάλι σου.
Οπότε ραντεβού κλείσε από τώρα καλύτερα.
Κατά κάποιο τρόπο είναι σύμπτωμα ναι. Και αυτό γιατί παρορμητικότητα, που είναι ένα κύριο σύμπτωμα, σημαίνει απλά "κάνω κάτι χωρίς να το σκεφτώ" κατά κάποιο τρόπο.
Οπότε σε συνδυασμό με την υπερκινητικότητα , όταν κάποιος βαριέται για παράδειγμα, θέλει να κάνει κάτι και αυτό μπορεί να είναι οτιδήποτε χωρίς να το καλοσκευτεί μερικές φορές..
Μπορείς να το ψάξεις και μόνος σου για αυτό το σύμπτωμα να μάθεις παραπάνω πράγματα.
Ευχαριστω για τις πληροφοριες...θα πω στη μανα μου οταν τελειωσουν οι εξετασεις να αρχισει τα τηλεφωνα.Παρατηρησα και το αλλο...κατι που με καθυσηχασε λιγο..παρατηρουσα να δω και τα αλλα παιδια πως συμπεριφερονται στην ταξη..και ειδα οτι και αυτα κουνιουνται την ωρα του μαθηματος...Πχ εγω,η θα τρωω τα ουλα μου(βγαζω πετσακια απο το στωμα για να ασχολουμε με κατι),η θα κουναω ποδια,δαχτυλα,θα παιζω με το στυλο,η θα κανω γριματσες και ανωριμα πραγματα. :-[ .Αλλα παρατηρησα οτι και τα αλλα παιδια κουνανε πολλες φορες ποδια κτλ...και δεν ειναι οτι τα κουναω και εντονα...σε φυσεολογικα επιπεδα,αρκει να κουνιεται κατι.Τωρα το προβλημα μου ειναι οτι ξεχνιεμαι καπως..και ανεβαζω τον τονο της φωνης οταν μιλαω με αλλους,η ας πουμε οταν ακουω κατι...μου φευγουνε επιφωνηματα τα οποια ειναι ασταματητα.Ωχ! Τι??...κτλ...Αααα...και σημερα εκανα και το αλλο :P
Μας ειπε μια καθηγητρια οτι αυριο θα χασουμε το μαθημα της..το οποιο νομιζει οτι μας αρεσει...και με το που μας το λεει...φωναξα "ναι!!" εντονα και με πηρε χαμπαρι ???.Αλλα ολα αυτα δεν μπορουν να θεωρηθουν και ζωηραδα;
Η το αλλο..οταν προσπαθησω να ειμαι ηρεμος..και να παρακολουθησω κανονικοτατα το μαθημα...θα ειμαι σαν τους αλλους...κανενα προβλημα(εκτος τα ααα ουου...)εεε και θα κουναω λιγο το ποδι...κανα χερι...οπως και αλλα παιδια πολλες φορες.Δεν ξερω εχω μπερδευτει.
Αααααα!!Και κατι αλλο!Διαβασα στο βιλιο που εχετε βαλει στο φορουμ..το πρωτο βιβλιο..οτι σαν μωρα,αυτοι με ΔΕΠΥ δεν εχουν καλο ελεγχο των σφυνκτηρων,και κατι με το φαι...εγω μικρος κατουριομουν πανω μου ασυνιθιστα πολυ μεχρι πολυ μεγαλη ηλικια :P :-[ :-[.και μωρο...οταν η μαμα μου με ταϊζε...μετα απο καποια ωρα τα εβγαζα...σε καθημερινη βαση :P
Επισης μωρο,παλι δεν με λες υπερκινιτικο...ημουν ζωηρο...αλλα οχι σε τετοιο βαθμο που το παρουσιαζουν.Δηλαδη εκανα εξερευνησεις..εμπαινα στο πλυντηριο(μια φορα ειχα κλισει και την πορτα και με προλαβαν ευτυχως),ειχα βγει απο το σπιτι να παω στους γειτονες επειδη μυρησα τηγανιτες πατατες...και οταν με εβαζαν στο τραπεζι...αρχησα και κοπανουσα ολα τα πιατα με τις σουπες και βουταγα μεσα και εκανα πλατα πλουτσα xD.Aυτα εχω ακουσει απο τους δικους μου...και γενικα οτι εψαχνα συνεχεια στο σπιτι κτλ...αλλα και αυτα δεν ειναι φυσεολογικα για ενα μωρο;
Υπερκινιτικα σημαδια δεν ειχα...η δεν μου εχουν πει...δεν εχω ακουσει ας πουμε να τρεχω γυρω απο το τραπεζι ασταματητα για κανα πενταλεπτο :P
Βασικα μολις μιλησα με την μανα μου...και μου ειπε οτι ημουν φυσεολογικο σαν παιδι...δηάδη ημουν ζωηρο,αλλα οχι σε σημειο να μην αντεχομαι.Δηλαδη τιποτα υπερβολικο...βασικα δεν ξερω,απο τα συμπτωματα της ελλειματικης προσοχης εχω 8 στα 9...και στη υπερκινιτικοτητα δεν θυμαμαι αν ειχα..τωρα παντος τα εχω...αλλα μικρος μου εει η μανα μου οτι δεν ημουν υπερκινιτικος..δεν ξερω εχω μπερδευτει :-[
Παω για διγνωση και βλεπουμε :P
....Φίλε Ηλία,
Από τις περιγραφές που έδωσες συμπεραίνω ότι πρέπει να έχεις ΔΕΠΥ.Δεν είναι κάτι μη φυσιολογικό.
Όλοι είμαστε φυσιολογικοί αλλά διαφορετικοί.Το θέμα είναι να μπορέσουμε να γνωρίσουμε τον εαυτό μας
και στην τελική να τον αποδεκτούμε.
...Γνώμη μου είναι να κάνεις διάγνωση το συντομότερο δυνατό.
Όσο νωρίτερα γνωρίζεις κάτι τόσο το καλύτερο για σένα.Προχώρα και μέσα απο το Φορουμ πιστεύω θα λάβεις
αρκετή βοήθεια.
Συμφωνώ με τον χρήστη Gapost.
Πάντως όσο αφορά κάποια πράγματα που είπες για το πως βλέπουν την διαταραχή. Γενικά υπάρχει μια παρεξηγημένη εικόνα που θέλει την ΔΕΠ/Υ να κάνει ένα παιδί να τρέχει συνεχώς πάνω κάτω και να μην μπορεί να σταματήσει με τίποτα... Ναι είναι και αυτό , αλλά μπορεί και όχι , όπως μπορεί να είναι και σε μικρότερο βαθμό. Αυτά που μας έγραψες εμένα προσωπικά μου φαίνονται υπεραρκετά.
Όπως όμως είπε και ο Gapost πριν.. μια διάγνωση θα σου λύσει την απορία.. ;)
Προχωραμε για διαγνωση λοιπον :D.Αμα εχω,δεν πειραζει...επιτελους θα μπορω να δικαιολογιθω γι αυτη μου την αφηρημαδα και ανευθυνοτητα και ανωριμοτητα :P :P :-[
H μανα μου νομιζει οτι δεν εχω...επειδη την ρωταγα για ολα αυτα περι ζωηραδας σε παιδικη ηλικια...και τελικα καταληξαμε οτι ημουν ζωηρος...λιγο παραπαν απο το κανονικο...αλλα οχι τοσο οσο το παρουσιαζουν..ουτε οτι δεν με αντεχαν.Και ετσι νομιζει οτι απλως εχω ολα αυτα τα κακα χαρακτηρηστικα και ειμαι και τεμπελης :P Αμα τελικα βγω με ΔΕΠΥ,ισα ισα καλυτερα θα ναι...γιατι οπως ειπα θα δικαιωθω.Ααα και κατι αλλο....δεν ειναι οτι συνεχεια ειμαι σε κινηση..σημερα επιασα τονευατο μου 2 φορες να ειμαι τελειως ακινητος...αλλα ημουν και κοθρασμενος :P
Labrador, η υπερκινητικότητα και η ¨ζωηράδα¨ δεν είναι παντα απαραίτητα συστατικά ενός ατόμου με ΔΕΠΥ. Μπορεί καλλιστα να μην είναι καποιος υπερκινητικός στο σώμα και να έχει ΔΕΠΥ, επισης υπερκινητικότητα υπαρχει και στο μυαλο...Παντως απο προσωπική εμπειρία θα σου απαντήσω οτι εγώ δεν ήμουν ζωηρο παιδί, ούτε και υπερκινητικο, το αντίθετο θα έλεγα, οι γονείς μου λενε οτι γενικά ήμουν σχετικά ήρεμο παιδί και παντα πολύ καλή μαθήτρια. Παρολα αυτά έχω ΔΕΠΥ. Οποτε το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να παρεις μια επαγγελματική γνώμη απο καποιον ειδικό, και ναι, η αλήθεια είναι οτι θα έχεις μια πολύ καλη δικαιολογία για όλα αυτά που σου καταλογίζουν, να θυμασαι ομως οτι δεν πρεπει αυτό να το εκμεταλλευτείς αλλά ισα ίσα να βρεις τροπους και τρικ για να τα αντιμετωπισεις.
Koιτα σε σχεση με αλλα παιδια..με λες υπερκινιτικο...αλλα οχι και τοσο οσο το παρουσιαζουν...δεν τρεχω ολη μερα..καθομαι στον υπολογιστη(κουναντας παντα καποιο ακρο η χορευοντας στην καρεκλα)...αλλα οχι οπως ο διπλανος μας...που τρεχει γυρω απ τα τραπεζια και τσιριζει :P.Eπισης κατι αλλο...μ αρεσει να ενοχλω το αλλο..αυτο ειναι συμπτωμα η ειμαι απλως σπασα@@ης? :P.Και το κανω συνεχεια...παιζει ο αδερφος μου με κατι και μου αρεσει να τον πειραζω,να τον τσιγκλαω,να του κλεινω το παιχνιδι και να τρεχω...η κοροιδευω τους γονεις χωρις λογο κτλ :P
Τότε μάλλον πρέπει να το ψάξει και ο διπλανός σου , μεταξύ σοβαρού και αστείου..
Τα παιδιά και οι έφηβοι με ΔΕΠ/Υ συνηθίζετε να πειράζουν ή να πειράζονται πολλές φορές..
Για την πρώτη περίπτωση έχει σχέση η παρορμητικότητα και η υπερκινητικότητα. Για παράδειγμα, όλο αυτό είναι ένα "παιχνίδι" και προκαλεί έντονη διέγερση, κάτι που αρέσει στα άτομα με ΔΕΠ/Υ. Όπως επίσης τα βγάζει και από την ανοία σε περίπτωση που δεν έχουν κάτι άλλο να κάνουν.
Όπως βλέπεις λοιπόν, επηρεάζει πολύ την συμπεριφορά.. Αλλά αν καταλάβεις που και πως , θα μπορέσει να το ελέγξεις κάπως, ή να αντικαταστήσεις την συμπεριφορά αυτή με κάτι άλλο που θα είναι καλό και θα σου προκαλεί διέγερση.
Eυχαριστω πολυ για τις πληροφοριες :D