Αγοράκι στο νηπιαγωγείο

[Katerina]

Γεια σας. Έχω ένα γιο 5,5 ετών που πάει στο νηπιαγωγείο. Σαν παιδάκι άργησε να μιλήσει και πήρα την πρωτοβουλία όταν ήταν 2,5 να τον πάω σε λογοθεραπεύτρια. Παράλληλα, επισκευτήκαμε αναπτυξιολόγο και μας έδωσε οδηγίες με πρόγραμμα λογοθεραπευτών και εργοθεραπευτών γιατί μάλλον είχε Διάσπαση προσοχής και ίσως (ίσως όχι) υπερκινητικότητα, έχοντας φυσικά φυσιολογική νοημοσύνη.
Στα νήπια άρχισαν τα παράπονα των δασκάλων (γυμναστή και δασκάλας) ότι δεν παρακολουθεί το πρόγραμμα της τάξης, και πέρα από αυτό πειράζει συνεχώς τους υπόλοιπους μαθητες. Επίσης, δεν κάνει παρέες αλλά είναι μόνο το πειραχτήρι, γεγονός που του στερεί τις φιλίες. Η εντατική προσπάθεια των λογοθεραπευτών βέβαια έδωσαν καλά αποτελέσματα στις επιδόσεις του, αφού πλέον μιλάει αρκετά πιο καθαρά, γράφει και κάνει σωστά τις ασκησούλες του σχολείου του .
Οι δάσκαλοι όμως συνεχίζουν και μου κάνουν πολλά παράπονα. Το χειρότερο είναι ότι ζητούν από εμένα πώς να του συμπεριφερθούν, γιατί έχουν κουραστεί να τον βάζουν τιμωρία και θεωρούν ότι στο τέλος του κάνουν κακό με τόσους περιορισμούς.
Εγώ δεν ξέρω τί να προτείνω για ένα παιδάκι, που τελικά δεν τα κάνει επίτηδες και πολλές φορές τον καταλαβαίνω ότι τυρανιέται και ο ίδιος με τις εκρήξεις θυμού και την συμπεριφορά του. Επίσης, πιστεύω ότι μέσα του νιώθει μειονεκτικά ότι δεν τα καταφέρνει όπως οι υπόλοιποι και γι' αυτό τα παρατάει εύκολα και διαλέγει την εύκολη λύση του παιχνιδιού.
Δεν ξέρω τί να τους προτείνω. Βλέπω ότι έχουμε δρόμο μπροστά μας, διαβάζοντας και την εμπειρία του πιο πάνω παιδιού και πραγματικά δεν ξέρω πώς να τον βοηθήσω να δείχνει τον καλό του εαυτό μέσα στην τάξη.

[kalod]

Γεια σου Κατερίνα,
Καταρχάς συγχαρητήρια για την προσπάθεια σου και για το ότι δεν εφησυχάζεσαι. Επίσης όπως θα κατάλαβες έβαλα το μήνυμα σου σε ξεχωριστό θέμα για λόγους οργάνωσης, ελπίζω να μην σε δυσκόλεψα να το βρεις.

Πάμε στο θέμα τώρα.
Από την συμπεριφορά του στο νηπιαγωγείο που μου αναφέρεις υποψιάζομαι ότι μάλλον έχει και υπερκινητικότητα.
Μην απελπίζεσαι πάντως γιατί λύσεις υπάρχουν , απλά δυστυχώς υπάρχει πολύ άγνοια επί του θέματος όπως θα διαπίστωσες. Είστε πολύ τυχεροί που το καταλάβατε από μικρή ηλικία γιατί θα γλυτώσετε πολύ κούραση και άσχημες στιγμές, που δυστυχώς οι περισσότεροι απο μας δεν τις γλυτώσαμε.

Η αντιμετώπιση ενός παιδιού με ΔΕΠΥ πρέπει να είναι ολιστική και ειδικά σε αυτή την περίπτωση θα βοηθήσει πολύ.
Συγκεκριμένα, πρέπει να βοηθηθεί το παιδί, και να ενημερωθούν οι δάσκαλοί αλλά και εσείς σαν γονείς, για το πως θα ήταν καλύτερα να του συμπεριφέρονται.
Αν σου ακούγετε δύσκολο , δεν είναι το να το μάθει κανείς, μιας και έχουν προνοήσει οργανισμοί και υπάρχουν ενημερωτικά φυλλάδια για γονείς αλλά και δασκάλους. (θα τα δημοσιεύσω στο τέλος)
Όσο αφορά το παιδί το ίδιο , θα ήταν καλύτερα πιθανός να το παρακολουθεί και ένας παιδοψυχολόγος, ώστε να τον βοηθήσει να κάνει φίλους και γενικά να αποκτήσει αυτοπεποίθηση και αυτοεκτίμηση. Δεν υπάρχει τίποτα το κακό σε αυτό.

Ένας λόγος που τα παρατάει εύκολα μπορεί κάλλιστα να είναι και αυτός , απλά επίσης μπορεί να είναι ότι τα άτομα με ΔΕΠΥ δεν έχουν τόση "κινητοποίηση" , και δυσκολεύονται λίγο παραπάνω από τον μέσο όρο να κάνουν πράγματα που δεν τους αρέσουν, και αυτό σε οποιαδήποτε ηλικία.

Εδώ: http://www.add-adhd.org.cy/publications/teachersgreek.pdf θα βρεις τον οδηγό για δασκάλους
και εδώ: http://www.add-adhd.org.cy/publications/parentsgreek.pdf τον οδηγό για γονείς.

Είναι μικροί και κατανοητοί. Για οποιαδήποτε άλλη πληροφορία εδώ θα είμαστε

Καλή ανάγνωση

[Katerina]

Ευχαριστώ τόσο πολύ. Το site σας είναι μεγάλη ανακούφιση για όλους εμάς που πέσαμε απότομα στα βαθειά νερά. Να είστε καλά.

[Katerina]

Θα ήθελα να ρωτήσω κάτι ακόμα. 1)Υπάρχει περίπτωση να σχετίζεται η διάσπαση με αλλεργίες;
2) Επίσης, υπάρχει περίπτωση η διάσπαση να κάνει κύκλους, δηλαδή να είναι πιο έντονη για κάποια χρονικά διαστήματα και πιο ήπια στη συνέχεια κ.ο.κ;
Ευχαριστώ

[kalod]

Για το πρώτο θα πω με επιφύλαξη ναι, αλλά δεν ξέρω αν και τι μπορείς να κάνεις για αυτό.

Για το δεύτερο, ναι στα σίγουρα. Εξαρτάται από το αρκετούς παράγοντες. Όπως πχ αν κοιμήθηκες όσο χρειαζόσουν το βράδυ και αν έκανες καλό ύπνο, πόσο κουρασμένος είσαι, μέχρι και αν έφαγες κάτι που έχεις δυσανεξία. Πολλοί δεν θα συμφωνούσαν με το τελευταίο, αλλά όσοι γνωρίζουν συμφωνούν απολύτως.
Γενικά υπάρχουν αρκετοί λόγοι που δεν γίνονται πάντα εύκολα κατανοητοί.

[Katerina]

Γράφοντας τη λέξη 'αλλεργία' εννοούσα τροφικές αλλεργίες (αυτό δηλαδή που εσύ ονομάζεις 'δυσανεξία' σε τροφές), διότι ο μικρός υποφέρει από τροφικές αλλεργίες σε πάρα πολλά τρόφιμα.
Η συμπεριφορά του, μετά από παρατήρηση, νομίζω έχει σχέση κυρίως με αυτό, δηλαδή με κάτι που τον ενοχλεί 'εσωτερικά' (τροφές). Επίσης, το συσχετίζω με το 'βρέξιμο του κρεβατιού' (100% από κάποιο τρόφιμο που κατανάλωσε) και, με επιφύλαξη, με κάποιους πόνους στο πόδι τη νύχτα πάνω από τον αστράγαλο, που όμως ελαττώνονται με τα χρόνια (όπως εξάλλου και η αλλεργία του).
Τέλος, έχοντας συσχετίσει την αλλεργία με τη διάσπαση και τη νευρικότητά του τόσο στενά στο μυαλό μου, ώστε έχω την πεποίθηση, πώς περνώντας με τα χρόνια η αλλεργία, θα ηρεμήσει και εκείνο σε μεγάλο βαθμό. Μπορεί να κάνω και λάθος.

[Katerina]

Για την αλλεργία στα βρέφη (τροφική ή άλλου είδους - σκόνη, σκύλος, γύρη κ.τ.λ.-)φυσικά και μπορείς να κάνεις κάποια πράγματα. Γράφω ενημερωτικά, ίσως για κάποιον άλλον που ενδιαφέρεται, τι έκανα εγώ:
1) Με την υποψία της αλλεργίας επισκέφτηκα ειδικό παιδοαλλεργιολόγο (ή άλλη ειδικότητα με εξειδίκευση στις αλλεργίες π.χ. γαστρεντερολόγο).
2) Κάναμε τεστ αίματος (και δέρματος) και είδαμε καθαρά τί  προκαλεί τα συμπτώματα.
3) Αποκλείσαμε τελείως τα επικίνδυνα τρόφιμα από τη διατροφή και τα ξανασυμπεριλάβαμε αργά μόλις υποχώρησαν οι δείκτες τους.
Το παιδί ηρέμησε σε μεγάλο βαθμό, τα ενοχλητικά συμπτώματα εξαφανίστηκαν.

[Katerina]

Καλησπέρα σας. Επανέρχομαι μετά από έναν περίπου χρόνο και πάλι βρίσκομαι σε δύσκολη θέση με τον μικρό... Αφού πέρυσι έκανε έναν μεγάλο αγώνα με ό,τι καλύτερο μπορούσε να κάνει (λογο και εργο θεραπείες, αθλήματα κ.α.), παρουσίασε θεαματικές αλλαγές. Μπαίνοντας στην τάξη του δημοτικού όμως πάλι εμφανίζει μεγάλη διαφορά από τα υπόλοιπα παιδιά. Δε με πειράζει που θέλει να σηκώνεται κάποιες φορές και γίνεται ενοχλητικός - ξέρω ότι ήδη δίνει τον καλύτερό του εαυτό-, όμως παρουσιάζει και στις επιδόσεις του προβλήματα. Ενώ ξέρει τα γράμματα - όσα θα έπρεπε να ξέρει σε λογικά πλαίσια-, δεν συγκεντρώνεται στην τάξη γα να γράψει, έρχεται πάντα με κενά, είναι συνέχεια 'κουρασμένος' και στο σπίτι για να τον πείσω να μάθουμε την ορθογραφία πρέπει για πέντε γράμματα να αφιερώσουμε ώρες. Έχω υπομονή αλλά είναι δύσκολα. Τα γράμματά του για αρχή -ένας μήνας μόλις στην Α΄Δημοτικού- είναι μεγάλα, πολύ άσχημα και διαφέρουν από τα υπόλοιπα παιδιά. Επίσης , μου δημιουργεί την εντύπωση ότι δεν συγκρατεί εύκολα τον γραπτό λόγο - ορθογραφία-.Οι ειδικοί που τον παρακολουθούν δεν μου αναφέρουν κάτι για δυσλεξία ή ότιδήποτε άλλο και δεν ανησυχούν. Είναι λοιπόν όλα αυτά τα συμπτώματα που περιέγραψα στην επίδοσή του, καθαρά τα συμπτώματα της Διάσπασης;

[kalod]

Γεια σου Κατερίνα,
Όλα αυτά που ανέφερες είναι φυσιολογικά για ένα παιδί με ΔΕΠΥ και δεν πρέπει να σε ανησυχούν. Προσωπικά , για παράδειγμα, δεν έχω γνωρίσει ένα άτομο με ΔΕΠΥ που να το έχω ρωτήσει για τα γράμματα του και να είναι καλά.
Για την μνήμη , πάνω κάτω τα ίδια.

Μην στενοχωριέσαι λοιπόν , σκέψου πόσο μεγάλη προσπάθεια έχετε κάνει ήδη και πόσο προσπαθεί ο μικρός, όπως λες.
Σας αξίζουν συγχαρητήρια.